Als je terugkijkt naar de schommelingen in de prijzen van kobalt en lithium over de tijd, zie je goed hoe onvoorspelbaar de markt voor lithium-ionbatterijen kan zijn. Deze metalen zijn eigenlijk de basiselementen van batterijen, dus wanneer hun prijzen sterk fluctueren, heeft dat een grote impact op de gehele productie-industrie van batterijen. Historisch gezien waren de prijzen van kobalt erg wisselvallig vanwege tal van factoren, variërend van mijnbouwactiviteiten in bepaalde regio's tot stijgende productiekosten. Het verhaal rond lithium is niet veel beter. Denk maar aan de enorme daling die we hebben meegemaakt. De prijzen van lithium daalden bijna 86 procent vanaf het begin van 2023 tot halverwege 2024, waardoor de productie van lithium-ioncellen uiteraard veel goedkoper werd. Maar hoewel lagere prijzen er op papier goed uitzien, leiden ze vaak tot problemen in de toekomstige planning van fabrikanten.
De politiek van de wereld speelt een grote rol bij het onstabiel maken van markten. Mijnregels en handelsconflicten tussen landen leiden vaak tot plotselinge veranderingen in de hoeveelheid beschikbare goederen en de prijs ervan. We zien dit voortdurend gebeuren in plaatsen zoals Australië, dat veel lithiumvoorraden heeft, en de Democratische Republiek Congo waar kobalt vandaan komt. Politieke problemen daar plus veranderende regeringsbeleidsmaatregelen kunnen schokgolven door de wereldmarkten sturen binnen een paar uur. Experts denken dat de situatie zich op termijn mogelijk enigszins zal stabiliseren, maar zij waarschuwen dat niemand zich te veel moet installeren in dat idee. Met voortdurende conflicten wereldwijd en de toenemende vraag naar schonere energietechnologieën zullen de prijzen waarschijnlijk blijven schommelen. Bedrijven moeten echt langdurige plannen maken over de herkomst van hun grondstoffen en reserveplannen opbouwen voor het geval van nood.
Als je bekijkt hoe nikkel zich door de supply chain beweegt, zie je dat er momenteel echt problemen zijn met milieuvoorschriften en het ontginnen van dit metaal. Nikkel speelt een grote rol bij de productie van lithium-ionbatterijen met hoge capaciteit die in elektrische auto's worden gebruikt. Wanneer fabrikanten meer nikkel in hun batterijontwerpen verwerken, kunnen zij meer vermogen opslaan in kleinere ruimtes. Maar hier zit het probleem: mijnbouwoperaties staan onder toenemende druk van regelgevers die zich zorgen maken over vervuiling en het vernietigen van leefgebieden. Bovendien is het ontginnen van nikkel ook niet eenvoudig. Deze problemen veroorzaken knelpunten die van invloed zijn op alles, van productietijden tot prijsvorming in de gehele markt voor deze kritieke materialen.
Hoewel er veel obstakels zijn op de weg, streeft de industrie naar batterijen met een hoog nikkelgehalte, omdat deze technisch gezien echte voordelen bieden. Deze batterijen geven elektrische voertuigen een groter bereik en een betere algehele prestatie. Het bekijken van de cijfers leert ons ook iets interessants. De vraag naar nikkel lijkt sterk verbonden te zijn met de groeisnelheid van de EV-markt. Enkele schattingen suggereren dat de vraag naar nikkel voor batterijen tegen 2025 ongeveer 27 procent zou kunnen stijgen, gebaseerd op rapporten uit publicaties zoals EV Magazine. Wat dit betekent, is vrij eenvoudig. Nikkel is niet alleen belangrijk geworden voor het maken van goede batterijen, maar begint ook de markten en de prijzen van alles te beïnvloeden.
Grafiet is erg belangrijk voor lithium-ionbatterijen als het belangrijkste anodemateriaal, en dit heeft invloed op de kosten van het maken van deze batterijen en de uiteindelijke verkoopprijs. Een kijk op de cijfers achter de grafietproductie laat een lastige situatie zien tussen de voorraden van natuurlijke en synthetische grafiet, waarbij elk zijn eigen kostenproblemen kent. Natuurlijke grafiet is vrij algemeen beschikbaar, maar de prijzen schommelen behoorlijk door de regio's waar het wordt gewonnen en de politieke situatie in die gebieden. Synthetische grafiet biedt fabrikanten iets wat betrouwbaar is qua kwaliteit, omdat het zuiverder is, maar de productiekosten zijn veel hoger dan bij de natuurlijke variant.
Volgens recente marktrapporten lijken de grafietprijzen voorlopig stabiel te blijven, hoewel ze nauw verbonden blijven met de ontwikkelingen in de wereldwijde supply chains en de groeiende vraag van batterijfabrikanten. Wanneer fabrieken beginnen te kiezen voor andere materialen of nieuwe technologieën opkomen, hebben deze veranderingen vaak een effect op de markt en de kostprijs van grafiet, wat op zijn beurt de kosten voor lithium-ionbatterijen beïnvloedt. Het begrijpen van al deze dynamische factoren helpt bedrijven bij het beter plannen van hun productiebehoeften voor batterijen, waarbij de kosten worden beheerst en men desondanks concurrentieel blijft in de hernieuwbare energiemarkt, waar de marge vaak erg klein is.
De nieuwste doorbraken hebben het energievermogen van lithium-ionbatterijen echt doen toenemen per eenheid, wat betekent betere algehele prestaties en zeker heeft bijgedragen aan de prijs die mensen ervoor betalen. De meeste van deze verbeteringen komen neer op betere materialen die momenteel worden gebruikt, met name die hoge nikkelmengsels waar we tegenwoordig zo vaak over horen, zoals nikkel-kobalt-mangaan en nikkel-kobalt-aluminium. Deze materialen geven batterijen gewoonweg meer kracht terwijl ze ook langer meegaan. Wanneer batterijen energiedichter worden, proppen ze in wezen meer energie in dezelfde ruimte zonder extra ruimte in te nemen, dus verloopt alles soepeler. En raad eens? Beter presterende batterijen betekenen meestal lagere kosten, omdat fabrikanten meer waar voor hun geld krijgen bij de productie van elke batterijcel. Volgens een recent artikel in EV Magazine zal het alleen maar beter worden in de komende jaren, aangezien nieuwe technologieën opduiken die de efficiëntie van batterijen én de kosten voor consumenten volledig kunnen veranderen.
Als je kijkt naar de manier waarop de solid-state-accutechnologie zich heeft ontwikkeld, wordt duidelijk waarom deze op verschillende manieren mogelijk de klassieke lithium-ion-accu's kan overtreffen, voornamelijk omdat ze meer energie in kleinere ruimtes kunnen opslaan en minder snel in brand vatten. Maar het voorbereiden van deze accu's voor massaproductie loopt tegen serieuze kostenproblemen op. De productie vereist dure grondstoffen en complexe productieprocessen, wat de totale kosten behoorlijk laat stijgen. De meeste experts zijn het eens over deze financiële hindernis, hoewel velen wijzen op lopend onderzoek en ontwikkeling dat erop gericht is die kosten op korte termijn te verlagen. Enkele recente studies noemen specifieke doorbraken op het gebied van materiaalkunde die konden helpen de productiekosten te verlagen, waardoor solid-state-accu's opnieuw concurrerend zouden kunnen worden vergeleken met andere opties die momenteel de markt domineren.
De manier waarop we lithium-ionbatterijen recyclen is de laatste tijd aanzienlijk verbeterd, en dit heeft twee hoofddingen teweeggebracht: het heeft ons in staat gesteld meer materialen terug te winnen en de kosten flink doen dalen. Moderne recyclagetechnieken stellen bedrijven in staat belangrijke stoffen zoals lithium, kobalt en nikkel uit te halen, die worden gebruikt bij de productie van nieuwe batterijen. Het terugwinnen van deze materialen betekent dat fabrikanten minder geld uitgeven aan nieuwe grondstoffen, wat goed is voor hun winst. Bovendien is er een duidelijk milieuvriendelijk voordeel, omdat we minder hoeven te mijnen dan voorheen. Kijkt men naar cijfers uit verschillende studies in het vakgebied, dan blijkt dat de meeste aantonen dat verbeteringen in recyclagetechnologie de hoeveelheid die we uit oude batterijen kunnen herwinnen in slechts tien jaar tijd ongeveer 30% heeft doen stijgen. Alles bij elkaar draagt dit bij aan een stabiele prijs voor grondstoffen, zodat de batterijen zelf op de markt tegen een concurrerende prijs blijven.
Elektrische voertuigen zijn tegenwoordig echt aan het opstijgen, wat betekent dat de vraag naar lithium-ion-batterijen over de gehele linie sterk toeneemt. Ook het International Energy Agency heeft hier cijfers over - zij denken dat rond de 25% van alle wereldwijd verkochte auto's elektrisch zal zijn tegen 2025, vergeleken met slechts 18% vorig jaar. Deze groeiende interesse in EV's is erg belangrijk voor bedrijven die lithiumbatterijen produceren, omdat dit invloed heeft op alles, van de herkomst van materialen tot de prijs die mensen ervoor betalen. Door de toename van elektrische auto's hopen fabrikanten dat de productiekosten uiteindelijk stabiel zullen worden, zodat de prijzen concurrerender kunnen worden. Als we kijken naar specifieke gegevens, kan de vraag naar nikkel voor EV-batterijen volgend jaar alleen al met ongeveer 27% stijgen. Dit soort groei laat zien hoe belangrijk deze sector zal zijn bij de ontwikkeling van betere batterijen zonder dat de kosten te hoog oplopen.
De groei van thuisbatterijopslagsystemen in combinatie met zonnepanelen verandert echt de manier waarop de markt werkt. Steeds meer mensen die zich bekommeren om hun energierekening installeren deze systemen om meer waarde te halen uit hun zonne-energie, wat heeft geleid tot een toename in de verkoop van lithiumbatterijen en andere oplossingen voor huishoudelijke opslag. Het goed aanpakken van deze systemen vereist vrij geavanceerde integratie tussen de zonnepanelen en de batterijen zelf. Installatiekosten blijven echter een obstakel voor veel huishoudens, en deze prijsfactor beïnvloedt zeker wat zich op de bredere markt afspeelt. Energieverslagen tonen aan dat de adoptiesnelheid in de afgelopen jaren gestaag is toegenomen, en experts voorspellen in de toekomst nog snellere groei. Wat we nu zien, wijst op een sector waarin de integratie van hernieuwbare energie belangrijker is dan ooit. En naarmate producenten de productie opschalen en de technologie zich blijft ontwikkelen, zouden de prijzen op termijn aanzienlijk moeten dalen.
De groei van batterijopslag op netniveau gaat tegenwoordig snel, waardoor het makkelijker wordt om het evenwicht te bewaren tussen het moment dat hernieuwbare energie beschikbaar komt en het moment dat mensen die daadwerkelijk nodig hebben. Meer bedrijven investeren zwaar in grote lithium-ionbatterijinstallaties, wat mogelijk leidt tot lagere prijzen naarmate de productie opschalt. We zien dat zonne- en windenergie steeds belangrijkere onderdelen van onze elektriciteitsmix worden, dus logisch dat er een sterke toename is van financieringen voor deze enorme batterijopstellingen over het hele land. Experts uit de industrie zijn over het algemeen van mening dat het beschikken over voldoende opslagcapaciteit zinvol is om ervoor te zorgen dat het licht blijft branden in die perioden waarin de zon niet schijnt of de wind niet opstijgt. Deze grote projecten leiden niet alleen op de lange termijn tot lagere kosten, maar helpen ook fabrikanten bij het verbeteren van hun processen en zorgen ervoor dat schone energie op de juiste manier kan worden opgeslagen en efficiënter kan worden geleverd waar die het hardst nodig is.
De financiële kant van milieucompliance in het mijnbouwbedrijf van lithium heeft echt invloed op de productiekosten van lithium-ion-batterijen. Wanneer regeringen de regels voor mijnbouwoperaties verscherpen, moeten bedrijven veel geld uitgeven aan schonere manieren om lithium te winnen, betere oplossingen voor waterbehandeling en het herstel van mijnbouwgebieden na beëindiging van de operaties. Al deze groene initiatieven verminderen weliswaar miluschade, maar ze tasten zeker de winstmarges aan. Milieugroepen melden dat het voldoen aan al deze eisen de batterijprijzen over de gehele linie omhoogdrukt. Neem als voorbeeld waterrecyclagesystemen: het installeren ervan kost miljoenen, maar de meeste mijnen hebben ze nodig om gewoonweg binnen de wettelijke grenzen te blijven. Het komt erop neer dat deze extra nalevingskosten worden doorberekend aan consumenten via hogere batterijprijzen. Voor fabrikanten is naleving tegenwoordig geen keuzeoptie meer; het is intussen een onvermijdbare kostenpost geworden die midden in hun prijsstrategie staat.
Wetswijzigingen in Europa rondom de recyclingvereisten voor batterijen veranderen de dingen voor bedrijven die batterijen produceren. De basisgedachte achter deze regels is eenvoudig genoeg: zoveel mogelijk batterijcomponenten terug in circulatie brengen in plaats van ze gewoon weg te gooien, wat het concept van een circulaire economie ondersteunt. Vanuit economisch oogpunt zijn er verschillende invalshoeken om te overwegen. Natuurlijk kost het opzetten van adequate recyclingfaciliteiten geld in eerste instantie, maar deze transitie heeft eigenlijk enkele zeer interessante innovaties op het gebied van recyclagetechnologie op gang gebracht, die op de lange termijn de kosten mogelijk juist kunnen verlagen. Naarmate steeds meer landen vergelijkbare aanpakken overnemen, zien we beginnen effecten op de prijzen van lithiumbatterijen, omdat fabrikanten steeds minder afhankelijk zijn van het delven van nieuwe grondstoffen. Volgens recente EU-studies kunnen hogere materialenrecuperatiepercentages via deze verplichte programma's daadwerkelijk helpen om de kosten van batterijen aanzienlijk te verlagen. Wat dit allemaal betekent, is dat milieuzorgen een belangrijke factor aan het worden zijn bij het bepalen hoe bedrijven hun batterijproductielijnen voortaan drijven.
De manier waarop landen handel regelen, heeft echt invloed op de kosten van het maken van lithium-ion-batterijen, vooral als het gaat om het verkrijgen van die grondstoffen over de grens. Wat er gebeurt met handelsafspraken en tarieven vandaag, verandert vaak hoeveel bedrijven betalen voor dingen als lithium en kobalt. Wanneer handelsbetrekkingen wankel worden, bijvoorbeeld door plotselinge tariefverhogingen of nieuwe invoerbeperkingen, leidt dit meestal tot hogere batterijprijzen, omdat leveranciers worstelen om hun ketens stabiel te houden. Uit het bekijken van verschillende marktonderzoeken blijkt dat goede handelsregelingen fabrikanten meestal helpen om makkelijker aan benodigde materialen te komen, wat de kosten verlaagt en voorkomt dat prijzen wild schommelen. Aan de andere kant zien we echter dat spanning tussen handelspartners leidt tot stijgende prijzen en problemen in de leveringsketen, waardoor deze batterijen moeilijker verkrijgbaar zijn en niet meer zo goedkoop zijn in verhouding tot de waarde.
Lithium-ionbatterijprijzen blijven doorgaans stabiel wanneer we gesloten lusmateriaalrecyclagesystemen implementeren, omdat ze onze behoefte aan nieuwe grondstoffen uit de eerste hand verminderen. Deze systemen gebruiken oude batterijen, breken ze af om de kostbare onderdelen binnenin terug te winnen, en gebruiken die vervolgens opnieuw voor de productie van nieuwe batterijen. Wat maakt dit zo belangrijk? Nou, het vermindert onze afhankelijkheid van externe grondstoffen, bespaart geld en draagt ook bij aan bescherming van het milieu. Kijk bijvoorbeeld naar wat er gebeurt wanneer bedrijven stoffen zoals lithium, kobalt en nikkel hergebruiken – al die dure metalen die in batterijen zitten. Wanneer fabrikanten deze materialen kunnen gebruiken in plaats van telkens nieuwe te kopen, voelen ze de klap van prijsschommelingen op de markt veel minder. Recente onderzoeken van Circular Energy Storage Research tonen behoorlijk goede resultaten aan van verschillende testprogramma's. Hun bevindingen suggereren dat deze recyclagemethoden echt kunnen helpen om batterijprijzen op de lange termijn stabiel te houden, in plaats van ze sterk te laten schommelen op basis van grondstoffenmarkten.
Het kiezen tussen hydrometallurgische en pyrometallurgische processen maakt een groot verschil in de kosten van het recyclen van batterijen en wat dit betekent voor de gehele zakelijke kant van de operatie. Hydrometallurgie gebruikt in wezen watergebaseerde chemicaliën om waardevolle metalen uit oude batterijen te winnen. Deze aanpak leidt meestal tot lagere operationele kosten en een hogere herwinning van materialen in vergelijking met pyrometallurgische technieken. De alternatieve methode, pyrometallurgie, vereist het verhitten van materialen op zeer hoge temperaturen, wat vanzelfsprekend meer energie verbruikt en de kosten opdrijft. Volgens diverse industriële analyses, waaronder onderzoek van het Faraday Institution, worden deze hydrometallurgische methoden steeds efficiënter en betaalbaarder. Naarmate de materialen steeds beter worden herwonnen zonder zoveel uitgaven, zien we aanzienlijke kostenreducties in de totale recyclingkosten. Deze besparingen beïnvloeden uiteindelijk ook wat consumenten betalen voor nieuwe batterijen op de markt.
Het bekijken van tweedelevensopties voor oude lithium-ion-batterijen biedt ons een slimme manier om ze langer nuttig te houden, terwijl we tegelijkertijd kosten onder controle houden. Zodra ze hun primaire taak hebben uitgevoerd, hebben deze batterijen nog steeds voldoende capaciteit over voor toepassingen die niet zo veel vermogen vereisen. We zien ze ingezet worden voor het opslaan van elektriciteit in huishoudens en bedrijven over het hele land. Dit creëert geheel nieuwe markten en vermindert de druk op de voortdurende productie van nieuwe batterijen. Volgens IRENA en andere waarnemers uit de industrie zien we aanzienlijke groei in deze tweedelevensoplossingen, aangejaagd door de toenemende installatie van zonnepanelen en windturbines. Wanneer bedrijven batterijen hergebruiken in plaats van ze te vernietigen, leidt dit uiteindelijk tot goedkopere alternatieven voor klanten. Dat helpt om prijzen stabiel te houden en maakt de gehele batterij-industrie op de lange termijn duurzamer. Veel fabrikanten zijn ondertussen al begonnen met het aanpassen van productielijnen om specifiek deze tweedehands batterijen om te bouwen.